Laat ons niet flauw doen: er zijn kinderen (én volwassenen) die verslaafd zijn aan televisiekijken, internetten of gamen. Net zoals bij andere verslavingen, schakel je daarvoor best professionele hulp in om van die verslaving af te geraken. Dat kan een lang en moeilijk proces zijn.
Afhankelijkheid versus verslaving
Wat de meeste mensen (jong en oud) ervaren is niet zo zeer een verslaving aan digitale media, maar een afhankelijkheid. Als je iets graag doet, dan is het normaal dat je dat graag wil blijven doen. Dat is zo met kinderen die gamen, maar geldt even goed voor volwassenen die geregeld naar Netflix kijken. “Nog één aflevering, en dan ga ik slapen,” klinkt wellicht bekend in de oren.
Bovendien is zo’n smartphone natuurlijk veel meer dan een telefoon. Jongeren gebruiken het om muziek mee te luisteren, de busuren op te zoeken, als rekenmachine, om foto’s mee te nemen en misschien zelfs huiswerk door te sturen, … Het is een alledaags gebruiksvoorwerp dat je maar moeilijk kunt missen.
We vergelijken het in onze opleidingen vaak met een kapotte koffiezet. Als die kapot gaat en je kunt een week lang geen koffie zetten, dan is dat voor veel mensen een ramp. Maar weinigen zullen zeggen dat ze verslaafd zijn aan hun koffiezetapparaat, toch?
“Elke dag 2 kilo broccoli eten is ook niet gezond”
Wanneer je écht verslaafd bent, dan lijdt jouw sociaal functioneren hieronder. Je kind gaat niet of slecht uitgeslapen naar school om thuis met zijn smartphone te kunnen bezig zijn. Of heeft geen andere bezigheden meer.
Medianest vat het nog eens mooi samen in onderstaand filmpje:
